Oorlogshelden

24 april, de laatste vrijdag voor de vakantie, na de lunch moesten de klassen B1E, B1F en B1G verzamelen voor het Casimir gebouw.

Ik (Bertus) dus ook, wij stonden klaar met onze fietsen om naar de voorstelling ‘Oorlogshelden’ te gaan! We hadden niet veel informatie over de voorstelling gekregen dus het was een grote verassing! Het enige ding dat we wel hebben gekregen was een filmpje: https://goo.gl/R6qH6J

Dit filmpje liet ons zien hoe Reem Wittenbols en Annemiek Nienhuis hun moeders interviewden, ze wilden weten hoe zij de oorlog hadden beleefd. Na deze interviews gingen ze samen met een regisseur rond de tafel zitten om het toneelstuk te schrijven. Ze hadden foto’s en accessoires meegekregen van hun moeders, die ze ook hadden gebruikt in het toneelstuk.

Het toneelstuk is werd ook gespeeld door Reem en Annemiek. Ik heb al veel gezien, gelezen en gehoord van de oorlog maar, dit was toch weer een ander perspectief. Wat je ziet op school zijn alleen feiten, maar hier zie je meer een mening van iemand. Een mening kan natuurlijk heel erg afwijken van de feiten, maar het laat wel zien hoe de mensen leefden en dachten in die tijd.

Naast dat het een heel mooi perspectief is werd het ook heel mooi gespeeld, ze konden allebei heel goed zich inleven in een persoon. Zo was er een ‘gespeelde’ ruzie in het toneelstuk, maar het was zo goed gespeeld dat je gefluister in het publiek hoorde zoals: “Hebben ze nou echt ruzie of is dit gespeeld?”. Ik had ook zoiets in mijn hoofd, maar dat is eigenlijk onmogelijk. Want als je onenigheden heb dan merk je dat meteen bij een repetitie, daarnaast zullen acteurs nooit ruzie maken op het podium, als er iets niet klopt dan spelen ze daar omheen. Ik heb erg genoten van deze voorstelling en ook veel geleerd!

Website: http://www.hetpaarddatvliegt.nl/show/content/2,9

Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=R1t8RLXTXng

Inschrijven robotklas

Hallo allemaal,

Welkom terug bij een nieuw en tevens laatste blogje van mij :’(. Ik ga het deze keer hebben over de inschrijving voor de nieuwe robotklas. Renske heeft al in een eerder blogje uitgelegd wat de First Lego League inhoud. Maar voor degenen die het nog niet weten: het is een wedstrijd die bestaat uit 2 onderdelen. De presentatie en de robotwedstrijd. 

Bij de presentatie geef je aan wat je ontwikkelt hebt, een oplossing of iets anders. Er is ook een thema waar je je aan moet houden. Bij de robotwedstrijd moet je je robot zo programmeren dat hij de missies die opgesteld staan aankan. 

Na die wedstrijd hebben we tijdens de open dag ook nog een demonstratie van onze FLL club gegeven. Daar zaten we ook met de robot en een presentatie waarin we uitlegde wat het allemaal inhoud. Dit doe je allemaal samen met een team van maximaal 10 mensen. 

En nu kan je ook zelf meedoen. Vind je het leuk, kom dan lekker meedoen. Meteen de eerste week van het nieuwe schooljaar begint het. Het is op vrijdagmiddag, meteen na school. Je mag blijven tot 18:00. Wil je meer informatie? Stuur dan een email naar barnier.l@lcl.nl .

Hopelijk tot dan (want ik doe volgend jaar ook weer mee).

Pascal

Jarig zijn in de Brugklas!

Hallo allemaal (Erva hier),

Op 22 mei was ik jarig. Ik werd 13 jaar. Jullie vragen je zeker af of ik het heb gevierd. Ja, dat heb ik zeker gedaan. Met vriendinnen na school, maar ook tijdens school. Jullie denken vast: ‘Huh, vieren ze ook verjaardagen op de middelbare school?’ Ja, dat doen ze nog zeker.

Mijn vriendinnen hebben allerlei leuke dingen voor mij klaargemaakt. Bijv. ’s ochtends toen ik naar m’n kluisje liep, hadden mijn vriendinnen mijn kluisje te versieren. En zij hebben ook verrassingen voor mij gemaakt, tijdens school. In de kleine pauze na biologie, kwam ik het Atrium in en ik zag een heel erg mooi versierde cake op tafel met ballonnen. Ik kreeg ook cadeaus van ze.

Zelf heb ik me ook aan de regels gehouden en heb ik m’n klas getrakteerd op heerlijke zelfgemaakte Turkse broodjes met feta of met rundergehakt. Niemand kon er 'nee' tegen zeggen.

Na school hadden we ook afgesproken om samen ijs te gaan eten in de stad. Eerste hielden we een fotoshoot in de Bart Smit met allerlei schattige knuffels. Daarna liepen we door de McDonald’s. Iedereen haalde iets naar keuze. Ik zelf haalde natuurlijk een McFlurry met M&M’s. We kletsten erg lang met elkaar en maakten selfies. Die gepost werden op internet. Daarna gingen we weer naar huis.

Thuis waren er allemaal slingers en ballonnen opgehangen. Toen ik naar binnen kwam, lagen er allemaal cadeautjes op de tafel. Natuurlijk hadden we ook een heerlijke taart met kaarsjes. Het was erg gezellig, omdat er ook heel veel familie aanwezig was. Er werd heel veel gegeten en gekletst.’s Avonds lag ik doodmoe in bed. Dat was het wel waard! Want het was echt een super verjaardag!

Dit was mijn laatste blogje! Tot volgend jaar allemaal!

Groetjes,

Erva Altun  

GYNO: Technopolis

Hallo allemaal, ik ben Pascal en welkom terug bij een nieuw blogje.

Dit is een blogje over de activiteitenweek. Dit keer ga ik iets vertellen over het uitstapje met Gyno naar het Technopolis. Het Technopolis is een doe-museum.  De regel is daar: ”raak vooral alles aan.” Je kreeg een blauw bandje dat je kon scannen bij de machine. Dan kreeg je 15 vragen die je goed moest beantwoorden. Om het antwoord op de vragen te krijgen, moest je één van de experimenten doen die waren opgesteld. Om half 1 kregen we een presentatiequiz. De vragen gingen over gassen, cola en nog een paar andere dingen. Ieder tweetal kon stemmen via een apparaatje. Er was een wedstrijd tussen de Belgische school die meedeed en het LCL. En... het LCL won. Daarna kon je weer verder. Als je klaar was met de vragen mocht je gaan doen wat je wilde. Ik vond het erg leuk. Degene die alle vragen goed hadden kregen een prijsje.

Tot een nieuw blogje en veel plezier met het lezen daarvan.

Pascal.

AI voorronde

Net als elk jaar hadden de 4 oudste lycea van Nederland weer de AI! Dit jaar deed ik mee aan de voorronde voor opstel. Maar ik deed ook wel mee aan een ander onderdeel. Daarover kun je in dit stukje lezen!

Mijn  doel was: Naar Overveen gaan en het LCL vertegenwoordigen.

Hallo iedereen (Erva hier),

Dit jaar hadden we weer de AI. Dit keer werd het gehouden in Overveen (vlakbij Haarlem). Je kon je voor verschillende artistieke onderdelen inschrijven zoals:

• muziek klassiek en vrij, 
• eloquentia (welsprekendheid),
• toneel, 
• cabaret, 
• dans, 
• tekenen, 
• handvaardigheid, 
• fotografie, 
• beeldbewerking, 
• video, 
• opstel,
• poëzie (gedicht).

Ik schreef me in voor opstel, omdat ik erg veel van schrijven hou. Mijn vriendinnen en ouders moedigen mij ook erg aan. Voor de voorronde moest ik een opstelstukje schrijven (een verhaal) met als onderwerp; Paradox (een schijnbare tegenstelling zoals, ik haat jou om van je te kunnen houden). Het was wel een pittig onderwerp, maar niet voor literaire breinen. Ik schreef over Valentijn en Lente een stelletje die veel van elkaar houden en samen veel avonturen beleven. Ik leverde het in en wachtte af, totdat ik een mailtje ontving van meneer Beekhuis (docent Geschiedenis en organisator AI) daarin stond dat ik me had ingeschreven voor poëzie in plaats van opstel. Maar ik had me echt ingeschreven voor opstel. Door dat misverstand, dat ook nog goed uitkwam, mocht ik ook een poëziestukje schrijven.

Mijn gedicht ging als volgt:

Hatelijke Liefde

Mijn Lelijke Schoonheid,

Ik hou helemaal niet van jou

Daarom sta ik uren voor jou in de kou.

Alles is altijd heel erg

Daarom beklim ik voor jee een hoge berg.

Van jou niet houden doet mij pijn

En dat is juist zo fijn.

Ik weet niet waarom het zo is geweest?

Dat vraag ik aan jou, omdat jij dit nu leest.

Waarom toch waarom, waarom deed je dat?

Zeg toch eens mijn hatelijke liefde, zeg toch eens wat!

Wees niet stil tegen mij

Want zo maak je mij juist erg blij!Iedereen vond het prachtig, net als mijn opstelstukje. Op de 1^e finaleavond kon ik niet aanwezig zijn, wegens omstandigheden. Maar mijn klasgenootjes gingen wel en om 23.00 uur ’s nachts kreeg ik als eerst een appje van m’n vriendin en daarna van andere klasgenootjes, en ze zeiden allemaal hetzelfde: ‘’Je bent gekozen voor Opstel én Poëzie, OMG niet te geloven en GEFELICITEERD♥J’’ Ik was gekozen voor POËZIEEEEEEE ENN OPSTELLLLLLLLL!!!!!!!!!!!!!!!!!! Dat was echt niet te geloven. Ik was gekozen voor 2 onderdelen. Ik had gewonnen van alle onderbouwleerlingen!! Ik was heel blij en terecht ook!! Dat werd dus vrijdag 27 maart om 06.15 uur op school zijn, maar dat maakte helemaal niks uit. Mijn doel was bereikt!!

In Overveen schreef ik een opstelstukje met als thema; ik wou dat ik jou was. En een poëziestukje met als thema; onsterfelijk (wat bedoeld was voor mijn oma).

Tot een volgend blogje!! ;)

Groetjes, 

Erva Altun (B1G)

Artistieke Interlyceale

AI staat voor Artistieke Interlyceale. Dit is een wedstrijd tussen de vier oudste lycea van Nederland!

Het begon allemaal nog voor de finaleavond. Ik (Bertus) had een goed script nodig voor mijn cabaret stuk voor op de AI. Cabaret is dat je een verhaal verteld of gewoon praat over de politiek of zoiets. Je maakt er dan grappen over, en dat zijn niet altijd even nette grappen. Ik had dus een goed script nodig. Dit was zeker niet makkelijk want er moest ook nog een paradox in het verhaal zitten.

Een paradox is een schijnbare tegenstelling zoals: “Latijn is een dode taal, maar het is onsterfelijk.” Dan heb je dus iets wat bijna hetzelfde is maar toch helemaal tegenstellend.

Waarschijnlijk heb je al gemerkt dat het een super lastig thema is! Maar ik heb me er doorheen geslagen en ik het was me uiteindelijk zelfs gelukt om een mooi samenhangend verhaal te creëren. Dit mooie verhaal mocht ik dan ook opvoeren op de ‘finaleavond’! 

Nadat ik samen met Tobias (uit de 3^de klas) door de voorrondes heen was mocht ik voor een uitverkochte zaal mijn cabaret stuk opvoeren. Dit was best spannend, zeker omdat dit eigenlijk mijn allereerste keer was dat ik alleen voor zo’n grote zaal optrad! Het was dan ook zeker een spannende bedoeling in de coulisse!

Dan stond ik daar. Met in mijn ene hand een groot glas met water, en in mijn andere hand een doosje dat een camera moest voorstellen. Toen was het moment daar, de gordijnen gingen dicht en de presentatoren liepen op. Ik was heel bang dat ik erg in de weg stond want op het stoffige podium werd met van alles geschoven, van piano’s tot drumstel onderdelen. Maar toen eindelijk alles weg was geschoven en al mijn accessoires op hun plek lagen kon ik nog voor het laatst even rekken en strekken. Ook kon ik nog even met de podium commissie gebaren dat alles goed ingesteld was!

Ik was er klaar voor, de presentatoren liepen weer van het podium af en het doek ging open! Ik mocht beginnen en alles ging perfect! Van begin tot eind! Waar bij de generale repetitie nog wat fout ging met de belichting, was dat geen probleem meer op deze spectaculaire avond! Toen ik aan het eind op de grond lag na te hijgen, gingen de doeken dicht en kreeg ik een applaus! Wow, dat was echt geweldig. Het beste cadeau wat een acteur kan krijgen is applaus!

Nadat ik alle andere shows ook had bekeken kwam de uitslag! Het probleem was alleen was dat ik steeds hoopte dat ik door mocht naar de echte AI en mijn tegenstander, Tobias, ook super goed was! Ik zat bevend te wachten totdat ze zeiden wie had gewonnen en toen kwam mijn naam uit de mond van de jury rollen!

Dat moment is niet te beschrijven, gewoon een overmacht van geluk en ook gevoelens. Maar ook zorgen zoals: Wat moet ik doen op dé AI? En wat als ik laatste word! Maar vooral het gevoel waar ik die nacht (om 12 uur ’s nachts, de avond duurde heel lang) mee naar bed mocht. Ik mocht, verdraaid, naar een nationale wedstrijd om de eer van het LCL hoog te houden!

Dus toen ik die vrijdag om 5:30 opstond om naar school te gaan, stond ik met een geweldig gevoel op! Ik mocht die dag gewoon met de bus naar Overveen! Om daar op het Kennemer Lyceum een wedstrijd te winnen.

Toen ik na een lange busreis van anderhalf uur aankwam op het Kennemer Lyceum was het gewoon een ervaring die ik tot in mijn doodskist mee zal dragen. Je komt als een mannetje van 12 jaar binnen op een school waar alleen maar ‘grote mensen’ rondlopen.

Het viel me pas op toen ik naar de wc ging! De stroom was uitgevallen, in heel Noord-Holland! Dit is niet best als je een programma draait vol met microfoons, lampen, elektrische instrumenten en airco’s! Ik ging naar de wc en d’r was geen licht! Geweldig!

Door deze stroomstoring moest ik mijn hele show zonder licht doen. Ze hadden dus alle gordijnen open gezet en dan was niet fijn! Want normaal heb je een heleboel lampen op je gericht staan dus zie je het publiek niet. Maar nu kon ik iedereen en alles zien! Maar gelukkig ben ik niet bang om naar publiek te kijken dus dit was geen grote hindernis voor mij! Ik was gek genoeg helemaal niet zenuwachtig voor deze show. Dit is best gek aangezien ik niemand uit die zaal kende (behalve mensen van het LCL) en in die zaal hing een nogal gespannen sfeer. Dit is omdat het echt om het winnen gaat daar. Dus als je iets een héél klein beetje niet goed vindt dan applaudisseer je gewoon niet! Dus ik was een beetje bang dat ik gewoon afgekraakt zou worden maar integendeel! Ik kreeg van bijna de hele zaal een staande ovatie! Geweldig is dat, wat ik al eerder zei en nu herhaal: Het beste cadeau voor een acteur is applaus!

Ik had die dag ook iemand geholpen met een film maken dus ik had mijn eigen uitslag gemist! Zo stom! Maar gelukkig had iemand het gefilmd en kon ik zo nog steeds de tips meekrijgen en mijn uitslag!

Ik ben namelijk 2^de geworden! Het Amsterdams Lyceum had mij verslagen. Maar ik had hun act gezien en ze hebben de titel zeer zeker verdiend!

Op de afterparty bekend gemaakt welke school had gewonnen! En de school die gewonnen heeft is…..

Het LCL!

Hoe het gaat in de Nederlandse les......

Hallo iedereen, 

Hier ben ik weer met een nieuw blogje. Ik ga vandaag twee verhalen vertellen, die in de Nederlandse les zijn verteld. Twee Nederlandse leraren vertellen heel vaak dit soort verhalen: meneer Benz en meneer Horrik. Dit is het eerste verhaal dat ik ga vertellen. 

Meneer Horrik's goudvis.

(B=Benz en H=Horrik)

Meneer Horrik heeft twee goudvissen waar hij erg aan gehecht is. Toen hij ging op vakantie en zijn goudvis kon niet mee. Dus liet hij zijn beste vriend, meneer Benz, op zijn goudvis passen. Alleen ging dat niet goed, na een paar dagen was de eerste vis dood. Nu zullen de leraren verder vertellen....

B: Dus ik ging naar huis na het horen van het nieuws dat de goudvis dood was. Ik wilde Horrik bellen, alleen is het erg moeilijk om dit soort dingen te vertellen.

H: En ik was erg verdrietig dat mijn goudvis dood was. :'-( :'-(

B: En na een paar dagen was de andere ook dood.

H: :'-( :'-(:'-( :'-(:'-( :'-(:'-( :'-( Ik was zo verdrietig...:'-( :'-(:'-( :'-(:'-( :'-(:'-( :'-(

Ik ging meteen naar huis.

B: Ik vond het moeilijk om te bevestigen dat het zo was.

H: En nu zijn we BEF's. nee, grapje

EINDE 

De “boodschapper” tussen meneer en mevrouw Benz.

B: Jonas, kun je aan mevrouw Benz vragen of je een woordenboek mag lenen.

J: Hier is een woordenboek meneer Benz.

B: En nu kan je vragen wat ik vanavond ga eten.

J: Het wordt sushi, meneer.

B: Kan je tegen mevrouw Benz zeggen: feddr operla aeghto teryug.

J: Ze zei: dfert feddsa.

B: Zeg maar tegen haar: feddur feddy fedda.

J: Ze zei: gjier vnar tuyh.

B: (wanneer Jonas weg is) Dit zijn echt onzinwoorden!!!

J: Ze zei: Ok.

B: Ga nu maar zitten.

EINDE

Tot een volgend blogje,

Pascal